آثار زیانبار ۲ فلز سنگین کاربردی در صنایع دریایی/پیشنهاد محققان درباره مصرف نانوذرات

به گزارش ایسنا دکتر حمیرا آقا، عضو هیئت علمی موسسه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی، امروز در وبینار آلاینده های نوظهور و پیامدهای آن برای انسان و محیط زیست، تهدیدات آب، در 4 دسته: «استثمار زیاد از منابع زنده دریایی»، «تغییر و تخریب فیزیکی زیستگاه»، «دریایی و ساحلی»، «موجودات مهاجم» و «منابع انسانی آلاینده‌های بیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی».

وی با بیان اینکه بر اساس مطالعات جهانی 16 ترکیب معطر از ترکیبات نفتی به عنوان آلاینده های سمی سرطان زا شناسایی شده است، گفت: این 16 ترکیب شامل فلزات سنگین سمی مانند آرسنیک، کروم، نیکل، تالیم، جیوه و کادمیوم است که برخی از آنها عبارتند از. مانند جیوه بسیار پایدار است.

آقا به آلاینده‌های شیمیایی نوظهور اشاره کرد و گفت: نانوذرات، میکروپلاستیک‌ها، ترکیبات آلی پایدار مانند آفت‌کش‌ها و حشره‌کش‌ها، مواد شیمیایی خانگی، آلاینده‌های دارویی، آنتی‌بیوتیکی و هورمونی، مواد رادیواکتیو، مواد مغذی ضد فولیکول و آترفیکاسیون، برخی فلزات سنگین و محصولات تراریخته. در میان این آلاینده های جدید که نیاز به نظارت مداوم دارند.

یک استاد موسسه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی افزود: علاوه بر این، مواد معدنی به دست آمده از مواد معدنی مانند جیوه (متیل جیوه) و قلع اثر مخرب و حتی مرگ در آب دارند.

به گفته وی، در رده های بعد از مواد رادیواکتیو متیل جیوه که بر سیستم عصبی کودکان به ویژه بر روی جنین اثر منفی می گذارد و قلع که در صنایع دریایی به عنوان داروی خزه بسیار استفاده می شود، وجود دارد. منجر به ناباروری در ماهی می شود.

وی با اشاره به اینکه از سال 1990 با توسعه فناوری واژه آلاینده های نوظهور در دنیا مطرح شد و توجه همه دنیا به آن جلب شد، خاطرنشان کرد: آلاینده های جدید و آلاینده های نوظهور دو مقوله مهم هستند که اخیرا وارد ادبیات محیطی شده است. . . . تفاوت این دو نوع آلاینده در این است که آلاینده های جدید آلاینده های محیطی هستند که به تازگی وارد محیط زیست شده اند، در حالی که آلاینده های نوظهور آلاینده هایی هستند که لزوماً اخیرا وارد محیط زیست نشده اند اما هنوز ردیابی نشده اند.

آقا نانوذرات را به عنوان نمونه ای از آلاینده های جدید برشمرد و گفت: این نانومواد به طور گسترده در پزشکی و بهداشت استفاده می شود. البته استفاده از مواد چیز جدیدی نیست، اما در طول تاریخ، آتش سوزی ها و فعالیت های آتشفشانی باعث انتشار نانوذرات در هوا شده است و با پیشرفت تکنولوژی، نانوذرات به مقدار زیاد تولید شده و به مقدار زیاد در محیط منتشر می شوند.

یکی از محققین موسسه ملی اقیانوس شناسی با بیان اینکه استفاده از نانوذرات باعث بهبود کیفیت محصول می شود، افزود: از سوی دیگر به دلیل نازک بودن این مواد و قابلیت نفوذ از طریق منابع آب و هوا به داخل بدن و از طریق آن جریان خون به سلول ها می رسد و ما نمی دانیم چه عوارض جانبی در سلول های بدن جمع می شود.

وی درباره استفاده از نانومواد در تولید جوراب و محصولات بهداشتی و آرایشی گفت: رایج ترین نانوذرات نانوذرات اکسید فلز هستند که در محصولات مراقبت شخصی استفاده می شود. نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (Tio2) و نانوذرات اکسید روی (ZNO) به دلیل مقاومت بالای در برابر اشعه ماوراء بنفش در محصولات آرایشی و بهداشتی و ضدآفتاب استفاده می شوند.

مشخص شده است که نانوذرات مبتنی بر کربن سیاه، اکسید سدیم دیزل و اکسید آهن از دیگر نانوذرات پرکاربرد در صنعت هستند و می‌گویند: محققان جهانی معتقدند غلظت نانومواد به حد بحرانی نرسیده است. اما ما باید آن را تماشا کنیم. سوزان استارک، یکی از اعضای انجمن اطلاعات مصرف کنندگان، در سمیناری در مورد حفاظت از محیط زیست و فناوری نانو در اتریش در سال 2009، گفت که هنوز سوالات زیادی در مورد مضرات احتمالی وجود دارد. نانوذرات وجود دارند و نانوذرات نباید به طور گسترده در بازار مصرف جهانی تا زمانی که تاثیر واقعی نانوذرات بر سلامت انسان مشخص نخواهد شد.

وی با تاکید بر اینکه ارائه این اظهارات به معنای نفی امکانات علمی فناوری نانو نیست، خاطرنشان کرد: باید این نانومواد را بیشتر بررسی کنیم.

آقا با اشاره به انجام برخی مطالعات در زمینه استفاده از نانوذرات در پزشکی گفت: بر اساس این بررسی ها به نظر می رسد سیستم های دارورسانی تهیه شده با نانوذرات باعث بیماری های دژنراتیو اعضای بدن مانند آلزایمر، پارکینسون، ویلسون می شود.

وی به دیگر مطالعات انجام شده در این زمینه توسط محققان ایرانی در سال 2018 اشاره کرد و گفت: در این بررسی ها 163 مقاله بررسی شد و اعلام شد که نانوذرات با ایجاد یون باعث ایجاد سمیت غشایی می شوند. فعل و انفعالات در غشای سلولی وجود دارد اما از سوی دیگر این نانوذرات با همین مکانیسم می توانند باعث سوراخ شدن غشای سلول های دیگر و التهاب سلول ها و بافت ها شوند و آسیب به میتوکندری تعادل انرژی سلولی را به هم می زند و در نهایت آنها را مختل می کند. متابولیسم و ​​انتقال مواد به داخل و خارج سلول ها که به DNA آسیب می رساند و باعث جهش می شود.

یک مقام مسئول در انستیتو ملی اقیانوسی افزود: بر این اساس پیشنهاد می‌شود در کنار اجرای طرح‌های تحقیقاتی، تحقیقات در مورد اثرات نامطلوب احتمالی این داروها بر انسان و تولید و تولید، تحقیقات بر روی داروهای تهیه‌شده بر اساس فناوری نانو انجام شود. عرضه.” محصولاتی که به طور گسترده در جامعه استفاده می شوند تا درک روشنی از نحوه مقابله با آلودگی ناشی از تجمع نانوذرات در سلول ها ارائه دهند.

انتهای پیام/